vrijdag 24 december 2010

A Christmas-Tale....

Verbazingwekkend vind ik het,... alle drukte rond de kerst. Natuurlijk maak ik er zelf ook wel een heel klein beetje drukte van, maar het blijft bij mij echt bij een beetje. Snel inkopen doen en een half dagje in de keuken, that's all...

Ik werk in Heemstede,vlak bij Haarlem, het percentage hoge inkomens in deze gemeente ligt om en na bij de 40 procent. Mensen in Heemstede geven niet alleen een kerstdiner van 6 gangen, die geven ook nog een pre-kerstdinnertje om te kijken of de amuses en tussengerechten wel goed afgestemd zijn op het voor-, hoofd- en nagerecht. Op mijn werk maak ik deze kerststress van dichtbij mee, en oh,...het is zo vermakelijk om te zien. Twee dames vechten samen om het laatste zakje pererselie. Een mevrouw en meneer die een woordenwisseling hebben over wie nu het boodschappenlijstje is vergeten. Een oudere mevrouw in een bontjas vraagt of ik "even" wil kijken in de vrachtwagen die net aan komt rijden of "haar" struisvogelbiefstuk er ook bij zit toevallig. Ik denk toch niet dat ze die uit de winkel meeneemt als er nu vers geleverd wordt!! Echt, de kerstdagen maakt mensen nog inhaliger dan Ebenezer Scoorge uit A Christmas Carol van Charles Dickens.

Dit jaar had ik het geluk dat ik vrij was vlak voor de kerstdagen, dit betekende dat ik nu ook eens de winkel in kon en het allemaal vanuit het oogpunt van de klant kon bekijken. Ik was echt niet laat toen ik me richting de winkel hier in de buurt begaf, twee dagen voor kerst, toch stond er al een file van, nou, ik denk zomaar een auto of 20 die de parkeerplaats op wilden. Ik had me met de fiets door de sneeuw geworsteld, geen last van file dus,...wel van de glibberigheid op de straat en een fiets die om de zoveel meter iets anders had bedacht qua richting dan ik.
Eenmaal in de winkel met mijn karretje word ik opgeslokt door een enorme mensenmassa waar geen doorkomen aan is. File-lopen dus.... De meneer voor me is met een kindje die in de buggy zit, bij de broodafdeling laat meneer de buggy midden in de "file" staan en gaat een discussie aan met de mevrouw die op de afdeling staat. Waarover?? Geen idee, daarvoor staat meneer te ver weg.Waarschijnlijk daar door dat meneer zelf niet doorheeft hoe het kind in de buggy het op het gillen zet. Al met al word ik samen met de mensen achter me, gedwongen om te wachten tot meneer-van-de-buggy terug is. Op het moment dat een mevrouw achter mij de buggy aan de kant duwt springt eerder genoemde meneer naar voren en begint te schreeuwen over fatsoen, geduld en... ontvoering van zijn kind?!? Ik zie ondertussen gelukkig een sluiproute die vrij is en laat de hele scene achter me...Ik kom terecht bij de vleeswaren waar een echtpaar staat met een kar waar en kop opzit. Kaasplateautje, wild, amuses,.... dure boodschappen.... Meneer reikt naar een stuk grillworst want :"Dat vind ik WEL lekker", zoals hij tegen zijn vrouw zegt. Mevrouw maakt zich druk dat het simpele stukje worst de verkeerde indruk maakt op haar gasten, het is tenslotte maar worst en daarbij :
"... We moeten het ook een beetje zuinig aan doen hoor!!" Lachen! Ik beweeg me als in slow motion door de krioelende mensenmassa en geniet van alle ellende om me heen. Ik weet het, ...ik ben hier zo ontzettend schuldig aan leedvermaak... Maar eerlijk is eerlijk.... het is toch best om te lachen?

Mensen, ..iets minder haast en iets minder snel,
vrede op aarde weet u nog wel.

Iedereen, geniet van de feestdagen en vooral van elkaar,
dan wens ik u een sprankelend, spetterend en gelukkig nieuwjaar!!!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten