Mijn woorden...

Soms zijn woorden overbodig,... of zijn de juiste gewoonweg niet te vinden,..
die een omschrijving aan een moeilijke situatie binden...
Soms zou je willen dat iemand je gewoon zou kunnen begrijpen,
zonder je aan woorden te vergrijpen...
Maar woorden, geschreven op papier, geven weer wat ik nooit zei,...
die woorden eigen ik me toe, die woorden zijn van mij..


Mijn woorden, ...vergeet nooit de intentie waarmee ik ze zal schrijven,
als ik al lang verleden ben, zullen mijn woorden dat niet zijn, die zullen altijd blijven...
Mijn woorden zijn van mij, maar zijn niet alleszeggend,
het is wat jij er in wilt zien, waar de nadruk leggend...
Verkeerd begrepen kunnen woorden, eens door mij gegeven.
opeens en zonder mijn bedoeling een heel ander leven leven...


Mijn woorden verwoorden wat ik voel, mijn angsten en mijn dromen,
de dingen waar ik zo van hou, alles bij elkaar genomen...
Mijn woorden zijn me dierbaar, ik ken ze als een vriend,
die altijd voor me klaar staat, die weet waar hij voor dient.
Maar het aller- allermooiste, het meest bijzondere in zijn soort,
is wat jij tussen de regels leest, het ongeschreven woord...