Hoe ik ben opgegroeid, mijn normen en mijn waarden,
de dingen waarin ik geloof, mijn woorden en mijn daden.
Meer dan eens komt het besef: mijn keuze, dat ben ik...'
weigerend uit angst te kiezen, me niet naar iemands mening schik.
De weg die ik heb afgelegd, om nu hier op dit punt te komen,...
..al zal ik achteraf ook weleens de verkeerde keus hebben genomen.
En kies ik fout, dan moest dat zo zijn, ik kan mij er steeds minder over opwinden,
want daar waar het rechte pad doodloopt zal ik een zijweg vinden.
En zo zal mijn toekomst zijn, vol keuzes, overpeinzingen en wegen,
maar zeg nou zelf, kom je niet buiten de route die je kent, de mooiste dingen tegen?
De foute keuzes die ik maak, dat is iets waarin ik berust,
want ik kan je recht aankijken en zeggen: "Mijn keuzes zijn bewust...."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten