De geheime doorgang naar mijn dromen....

Regendruppels op een zwoele zomerse dag,
waardoor ik even de blauwe lucht niet zag...
Blijven liggen op bladeren en bloem,
maken blauwer blauw, het groener groen.
De druppels zijn weldadig, de natuur, zij slaakt een zucht,
de geur van de regen, je ruikt het in de lucht...

Met mijn hoofd naar de wolken gericht,
voel ik de regen op mijn gezicht.
Het lijkt of ik tot leven kom,
maar het stopt even plotseling als het begon.
Ik kijk naar beneden, nat gras omringd mijn voeten,
ik bedenk me waar ik heen zou moeten...

De onweer, in de verte nog te horen,
laat zich door de wind verstoren...
Wolken worden weggeblazen, de zon die breekt weer door,
maakt de dag even stralend als ervoor...
De natuur geniet en met al haar macht,
tovert ze nog meer kleur in haar bloemenpracht...

Aarzelend beweeg ik me voort,
in deze wereld die mij niet toebehoord.
Op zoek naar mijn bestemming, dolend in het groen,...
komt het besef dat ik dit alleen moet doen...
Ik wandel verder,... zal er moeten komen...
daar is het... de geheime doorgang naar mijn dromen...

Mijn statistieken...

Het was in de herfst van 2010 toen ik de eerste collumn op Mijn Wonder Wereld plaatste. Na bijna tien jaar niet geschreven te hebben pikte ik dit in de zomer van dat jaar weer op... ergens was ik het kwijt geraakt maar op dat moment had ik het weer terug gevonden. Als een oude vriend die je naar jaren weer terug ziet en waar het nog steeds mee klikt... Zo ging het ook met mij en het schrijven, het voelde vertrouwd... waarom was ik er ooit mee gestopt? Bijna zonder nadenken zet ik het ene onzin-verhaal naar het andere op papier, al zijn er periodes waarin de inspiratie minder is.... Of misschien is de inspiratie er wel maar komt het er gewoon even niet van om ze te verwerken op Mijn Wondere Wereld...

Sinds 23 oktober 2010 mocht ik bijna 1600 lezers verwelkomen in Mijn Wondere Wereld, deel dat door het aantal gepubliceerde collumns en dan kom je gemiddeld uit op 41 lezers per collumn. Dat vind ik dan wel weer leuk om te wetem... Favorieten? .....  De gedichtjes die ik plaats onder de titel "Vandaag..." worden hoog gewaardeerd, http://moppiesbloggie.blogspot.com/2011/05/vandaag-21-mei-2011.html   ,... maar voornamelijk door het vrouwelijke geslacht... Bij de mannen staat het sokken-verhaal bovenaan http://moppiesbloggie.blogspot.com/2011/05/most-curious-case-of-socks.html... de link tussen mannen en de sokken heb ik nog niet kunnen leggen maar zodra ik het weet breng ik jullie op de hoogte.

Wat ik ook leuk vind om te weten, ... naast Nederlandse lezers komen er ook een aantal uit Belgie, de UK, de VS en Duitsland,... en eentje uit Rusland.... Als ik in de geschiedenis van bezoekers kijk zie ik dat er vanuit Rusland 39 keer op Mijn Wondere Wereld is gekeken, dat is hetzelfde aantal keren als de hoeveelheid collumns die ik geplaatst heb. Ik ga er dus vanuit dat dit om dezelfde persoon gaat die mij blijkbaar weet te vinden via yandex.ru, het Google wat wij kennen alleen dan de Russische versie... of zoiets...

De meesten van jullie weten Mijn Wondere Wereld te vinden via FaceBook en Hyves, door de links die ik erop zet, jullie zijn dus al bekenden van mij... Maar waar komt de rest vandaan??? Wie zijn jullie? Wie vind wat leuk om te lezen? Mijn inspiratie om te schrijven is nog lang niet uitgeput maar vertel mij nou eens wat jullie willen dat ik schrijf.... Natuurlijk heb ik een vaste groep lezers waar Jolanda, Vanessa, Brigitte, Gerda en Yrsa in ieder geval onder vallen.... Ik ben altijd weer blij met jullie commentaren Ladies!!! Dank jullie wel! Voor iedereen die ik nog niet onder mijn vrienden kan rekenen... vind me op o.a.FaceBook onder Barbara Zandwijk-van Vliet, ik ben erg nieuwschierig naar jullie.... dat geldt natuurlijk ook voor de mening van de mensen die ik al wel ken...

Als....

Als de vroege ochtendzon je wakker maakt,...
haar straal zachtjes je gezicht aanraakt...
Als de morgen-frisheid zorgt voor een tinteling op je huid,...
de blauwe lucht deze nieuwe dag inluid...
Als de papavers in de berm je begeleiden, buigend in de wind,...
ook zorgen dat je vandaag de weg naar je bestemming vind...

Als bloesem-bomen in het voorjaar weer tot leven komen,...
je blijft geloven in je eigen dromen...
Als je beseft dat wat er ook met je mag gebeuren,...
er zijn altijd mensen die meer hebben te betreuren...
Als je s'avonds nog even kan genieten van de laatste straaltjes zon,...
is ook dit verleden tijd, is deze dag weer om...

Als sterren stralend aan de hemel staan, speciaal voor jou,...
in het ongrijpbare universum van donkerblauw...
Als de maan je ter afscheid van vandaag een knipoog geeft,...
heb je deze dag niet voor niets beleefd...
Ik denk dat je dan met recht zeggen mag:
"Vandaag was het een mooie dag..."

Daddy's Poem

Het was vroeg,... het voorjaar was nog jong,
toen ik hoog boven de grond mijn leven begon...
Aan mijn tak, we waren met velen,
was ik genoodzaakt de eerste zonnestralen te delen.
Als knop nog, maar klaar om te ontwaken,
en mijn reis naar volwassenheid te maken...

Tijd verstrijkt..., de maartse buien, de wisselvalligheid,
hebben me op de warmte van de zomer voorbereid.
Ik? ... Ik ben in de kracht van mijn leven,
groot en groen, met zuurstof om te geven...
Schaduw heb ik om te delen,
ben zo een plezier voor velen....

Weer een wisseling van seizoen,
ik ben nu danig uit mijn doen...
Ik voel mijn kracht verdwijnen, voel dat het gebeurd,...
terwijl wij van groen naar geel zijn verkleurd.
Een dezer dagen, velen hebben het al gedaan,
zal ook ik mijn weg naar beneden gaan...

... Mijn tak zal leeg zijn, eenzaam, verloren en kaal,
als ik dwarrelend naar beneden afdaal...
Ik... weemoedig om het seizoen dat ik verloren ging...,
verdord, vertrapt en rottend besef me maar 1 ding...
Ik? ... Ik heb mijn bestaan op moeten geven,
maar met het vroege voorjaar begint ook weer het nieuwe leven...

Vandaag... 04 juni 2011

De zon, de wind, verlaten stranden,
de geur van kaarsjes na het branden...
Donkere wolken die oplossen, ... verdwijnen,
een regenboog die als bij toverslag lijkt te verschijnen...
Buiten zitten, starend, tot de schemering de dag heeft ingehaald,
Engelse boeken lezen, want ik houd niet van vertaald...

Idyllische witte wolkjes tegen een achtergrond van blauw,
fietstochtjes in de vroege ochtend-kou...
Met blote voeten aan de vloedlijn staan,
mijn gedachten op papier zetten, ze de vrije loop kunnen laten gaan...
Luisteren naar goede teksten, op muziek gezet...
Schone lakens, net gewassen, lekker ruikend, op het bed...

Onstuimige herfststormen, de bladeren door de lucht zien waaien,
in het voorjaar viooltjes zaaien...
Narcissen, kopjes thee, de ochtend zien ontwaken,
sprookjes, waarin ik mijn geloof liever niet kwijt zou raken ...
Mensen bij wie ik mezelf kan zijn, zoals ik ben,
zijn slechts een paar voorbeelden die ik ken...

Bovenstaande dingen, allemaal favorieten van mij,
maken me op elk moment kleine beetjes blij....