Ik leef mijn leven, in Mijn Wondere Wereld,... ik weet hoe ik denk, ik weet hoe ik reageer,.... okee soms kan zelfs ik er geen touw aan vast knopen maar van iedereen denk ik dat ik mezelf nog het beste begrijp. Heel soms tref ik iemand die mij ook lijkt te begrijpen, dat is best eng, want het liefst wil ik niet dat iemand mij begrijpt, of mij op die manier kent dat ik mezelf ken ... Voor de mensen die mij niet kennen, hier een kleine handleiding:
Ik leef in mijn eigen Wondere Wereld, de Wereld daarbuiten, en de mensen daarin, tja, die houd ik in eerste instantie het liefst op afstand. Ondanks dat ik je niet de oren van je kop klets heb ik best wel wat te zeggen, ik zal alleen niet zo snel mijn mening geven tenzij er om gevraagd wordt. Vriendjes maken op FaceBook of een andere sociale media?? Ik zal het initiatief aan jou laten, ik vind het veel te genant om zelf een uitnodiging te sturen en daar geen antwoord op te krijgen. Dus kies ik voor de veilige manier, altijd... dat ik hierdoor een hoop dingen mis, ja dat weet ik... toch heeft bovenstaande manier mijn voorkeur. Zit ik mezelf dan niet ontzettend in de weg?? Oh ja, regelmatig... Maar ach... na 33 jaar leer je er vanzelf mee leven,... of tenminste iets wat er op lijkt. Onthoudt dat als ik niets zeg, het niet betekent dat het me niet intresseert, praten is gewoon niet zo mijn ding,... ik schrijf liever...
Ik begrijp dat wel. Ik ben ook altijd iemand geweest die het liefste op zichzelf was. Beetje heel erg verlegen ook vaak. Maar op een gegeven moment kwam ik erachter dat het leven daar veels te kort voor is. Nu interesseert het me niet meer zo veel wat mensen zo van me denken. Ik heb een paar hele goede vrienden gevonden en die accepteren me ook zoals ik ben. (gelukkig)
BeantwoordenVerwijderenEn als iemand een uitnodiging van jou niet accepteerd dan is dat hun verlies en niet de jouwe!
xx