Soms zijn er van die dagen dat je weet dat er een seizoen is afgesloten; de eerste mooie lente dag, de overgang van lente naar zomer... En van de week,.... van de week begon in Mijn Wereld officieel de herfst.
Gedurende de zomer was ik wel vaker genoodzaakt om de fiets te laten staan wegens noodweer maar deze keer was het anders. Behalve regen was er ook storm en toen ik s'avonds rond negenen van de bushalte naar huis liep was het donker, nat, winderig en kon ik de eerste openhaardjes ruiken in de lucht. "Het ultieme 'Hoor-de-wind-waait-door-de-bomen-gevoel!!!" Twitterde ik vanonder mijn zwart-met-witte-stippen-paraplu aan Vriendje. De herfst ruik je, de gevallen, rottende bladeren, de haardjes... Ik vind het het mooiste seizoen van het jaar. Het is alleen jammer dat er zoveel nadelen aan zitten. De spinnen, die mogen ze houden, de regen, net zo, en de herfststormen.... die vind ik best lekker, behalve als ik op de fiets ben. Op dagen dat ik vrij ben mag het dus best stormen! Leuk met die afgevallen bladeren die rond je voeten dansen!
Vorig jaar was ik in de herfst op een zaterdag foto's wezen maken in de tuinen van de gemeente, hier vlak bij. Foto's maken is iets wat ik probeer, met soms een goede afloop, heel soms... en soms ook niet, ...dan zie ik later pas dat de foto in kwestie niet scherp genoeg is, op het verkeerde punt is scherpgesteld of.... Naja gewoon niet goed is. Helaas dat Vriendje dit altijd net iets eerder ziet dan ik, als ik denk blij te kunnen zijn is er vaak toch wel iets mis jammer genoeg. Op deze desbetreffende zaterdag was het schitterend herfstweer, ik weet de datum nog, het was 31 oktober. Op de terugweg neem ik een andere route dan normaal, het is zulk mooi weer dat ik besluit een wandelingetje te maken, in plaats van rechtstreeks naar huis neem ik een paar zijstraatjes.Zo kom ik in de buurt achter het kerkhof uit. Het kerkhof waar ik langsloop is de oudste begraafplaats van Haarlem, uit 1830. Op de hoek van een straat staan twee jongetjes de bladeren op te vegen om er vervolgens in te springen.... en weer opnieuw op te vegen. Als ik hier de hoek om loop sta ik in de straat die direkt grenst aan het kerkhof. Aan mijn linkerhand de huizen aan mijn rechterhand de begraafplaats. Je kijkt weleenswaar niet direct uit op de grafstenen, er zit bossage en een hekwerk tussen, maar toch lijkt het me niets, zo'n begraafplaats in je voortuin. Terwijl ik mijn weg vervolg merk ik hoe stil het buiten is geworden. Geen mens op straat. Achterom kijkend zie ik dat de jongetjes zijn verdwenen. Alleen de vegers op de grond en de bult met bladeren getuigd van hun eerdere aanwezigheid. Het enige wat ik hoor is de wind die door de bomen raast, de bladeren die onder mijn voeten knarsen. Ik vraag me af waarom ik mijn I-pod niet mee heb genomen, een up-tempo muziekje zou deze plek op dit moment toch een stuk minder naargeestig maken. Helaas ligt die nog op de tafel, vergeten...
Eenmaal thuis gekomen van mijn avontuurlijke wandeling besef ik me dat het vandaag Halloween is... Op tv zie is de aankondigingen voorbij komen van films als "Friday the 13th", "A nightmare on Elmstreet" en "Halloween" deel 1 tot 4. Terwijl ik zie hoe zombie-achtige-wezens de achtervolging inzetten in "Night of the living dead" bedenk ik me dat het helemaal niet zo erg was dat ik mijn I-pod vergeten was. Je kunt immers nooit weten wat er achter je aanloopt terwijl je je oortjes in hebt en mee neuriet met een liedjes uit de jaren '80, in het bijzonder "Thriller" van MJ.:-)
Ja mensen, de herfst is weer begonnen, als we nu hetzelfde weer aanhouden als vandaag, met af en toe een storm op de dagen dat ik vrij ben, hoor je mij niet klagen:-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten