Ja, ik wil...

16 september 2010

Een dagje werken brengt soms toch opmerkelijke gebeurtenissen met zich mee. Zo vragen wij ons als cassieres toch werkelijk af wie degene is die de aktie met de zak groente heeft bedacht. Het idee is wel grappig, elke week zijn er 5 soorten groente/fruit geselecteerd die, als je ze in een zak stopt de helft van de prijs zijn. Nu is er onder klanten veel onduidelijkheid over, sommige denken dat alle groente voor de helft van de prijs is en gister kreeg ik een klant bij de balie die vroeg waarom de karnemelk niet voor de helft was berekend, want die zat toch ook in de zak?!? Grootste irritantiepuntje is wel dat de zak zo'n veertig, zeg vijfenveertig centimeter hoog is, dat maakt dat een vol geladen groentezak vanuit zittende houding achter de kassa een beetje moeilijk om te handle-en is. Duidelijk gevalletje van bedacht-door-iemand-op-kantoor-die-niet-achter-de-kassa-zit!!

Natuurlijk ook weer leuke dingen deze dag, zo stond er een stelletje in de rij waarvan de man opeens aan z'n meissie vraagt of ze met hem wil trouwen. Zij antwoord met: "Ehhh ja....., wat wil je nu dat ik daar op ga zeggen?" Waarop hij zegt: "Nou.... ehhh.... Ja, ik wil!" . Zij natuurlijk helemaal van haar stuk gebracht en moest er zelfs aan herinnert worden dat ze nog moest betalen... Ik heb de uiteindelijke "Ja, ik wil" niet gehoord, maar zag nog wel dat zij hem een zoen gaf, dus het is vast goed gekomen. Toegegeven, in de supermarkt lijkt me niet de ideale setting voor een huwelijksaanzoek maar het was wel erg leuk om er getuige van te zijn...

Dan hebben we nog het verhaal van Bloempje, Bloempje vind een andere klant erg leuk,... Vlam, ... dus Vlam van Bloempje. Iedere keer als Bloempje er is kijkt ze uit naar Vlam. Van de week heeft ze de grote stap gezet om zichzelf voor te stellen aan Vlam. Zelf was ik hier niet bij, maar ik vind dit zo stoer!! Ik had dat nooit durven doen, alleen daarvoor al een aplaus voor Bloempje. Way to go!!
Ach wat heb ik verder nog te melden... toen het rustig was heb ik op een gegeven moment de bezem gepakt om alle herfstblaadjes naar buiten te bonjouren en kreeg ik van een medewerker van de Gemeente Reiniging te horen dat ze daar ook nog wel mensen konden gebruiken. Dus wie weet, als ik ooit alle huwelijksaanzoeken en verliefde Bloempjes zat ben is er ook nog een leven voor me weggelegd :-)